Je op Frans grondgebied bevinden terwijl je je in Latijns-Amerika bevindt, een mens maakt het niet elke dag mee. Dat is echter het geval wanneer je landt in Cayenne, de hoofdstad van Frans-Guyana, een klein landje omgeven door grote reus Brazilië, het middelgrote Suriname en de oceaan die uitkijkt op de Antillen en Caraïben. Daar waren we op bezoek bij het departement Développement Social Urbain (DSU) van de gemeente Rémire-Montjoly, om af te toetsen of een samenwerking in de toekomst tot de mogelijkheden behoort.
De geografische positie van Frans-Guyana maakt dat naast inheemse Indiens en Fransen, ook tal van Brazilianen, Haïtianen, Dominicanen en nog vele andere nationaliteiten hun toevlucht zoeken tot dit Frans Overzees Departement. Een boeiende smeltkroes, met mensen van alle kleuren van de regenboog. Deze mensen leven niet allemaal in dezelfde welgestelde omstandigheden. Verscholen achter de onmetelijke bomen en struiken van het beginnende amazonewoud, strekken zich dicht bevolkte bidonvilles uit, waar mensen roeien met de riemen die ze hebben.
Het departement DSU van de gemeente Rémire-Montjoly wil net op die plaatsen met de mobiele school straathoekwerk opzetten. De impact ervan zou heel erg groot kunnen zijn: het houdt spijbelende of niet naar schoolgaande kinderen en jongeren van de straat, het geeft zin aan een lege namiddag en kan hun stimuleren hun leven (opnieuw) in eigen handen te nemen. Om deze beoogde impact te bereiken, moet een mobiele schoolwerking zeer goed georganiseerd en gepland zijn door een gemotiveerd team. Daar knelt nu net het schoentje. Onze ervaring op het terrein heeft uitgewezen dat er nog niet genoeg daadkracht, coördinatie en organisationele know-how aanwezig is om de mobiele school op een impactvolle manier te laten draaien. Er is dus nog werk aan de winkel.
Toch is ons bezoek aan Frans-Guyana zeer nuttig geweest, vooral qua impact die onze vormingen hebben gehad op de eventueel toekomstige straathoekwerkers. Daarmee wordt onze nieuwe strategie op het vlak van prospecties positief bekrachtigd. De deelnemers aan de vorming waren animateurs, die gewoon zijn jeugdwerk te verrichten in buurthuizen en nieuwkomers waren op het vlak van straathoekwerk. Onze vormingen, gaande van Spel en Project management tot Principes van straathoekwerk, werden op zeer enthousiaste wijze onthaald en hebben flink wat sporen nagelaten. Dat bewijzen niet alleen gesprekken met en feedback van de deelnemers, maar ook de meting die we voor en na de vorming afnamen. Zo gaf de meting aan dat hun kennis op het vlak van straatkinderen met 33% was gestegen. Kennis van straathoekwerk groeide met een gelijkaardig percentage. Een topper was de “Vaardigheid om met de mobiele school op straat te werken” met een groeipercentage van 65%. Ook de “vaardigheden om de eigenwaarde van kinderen te stimuleren” kende een stijging van 50%. Kortom, de straathoekwerkers gingen naar huis met een zak vol nieuwe denk- en doepistes.
Ook al ligt een mobiele school nog niet meteen in het verschiet, kunnen we deze exploratory expedition als een succes beschouwen: een resem mogelijks zeer nuttige locaties, de nieuwe strategie uitgetest, én een grote impact op de lokale animateurs die in de toekomst hun werk met kinderen en jongeren nòg beter kunnen uitvoeren dankzij de vormingen die ze hebben gehad. Als dat geen mooi resultaat is na slechts één weekje samenwerking.