Het schokkende verhaal van Jane, een 28-jarige Filipijnse, die beviel via een keizersnede uitgevoerd met een keukenmes, wekte verontwaardiging op bij Gabriela, onze partner op de Filipijnen. Het toont het gebrek aan van een toegankelijk en efficient gezondheidssysteem voor de allerarmsten.
Als het land over een systeem zou beschikken waarin de gezondheid van de moeders een prioriteit is, zou er volgens Gabriela geen enkele moeder zo’n ervaring moeten meemaken. Volgens het Center for Women Resources, werken er slechts 3050 artsen, 4600 verplegers en 16.800 vroedvrouwen om de 90 miljoen Filippijnen te verzorgen. De Filipijnse administratie faalt in het terugdringen van de moedersterfte en dit verantwoordt een onmiddellijke herziening van het gezondheidsbeleid.
Volgens Gabriela moet de regering fundamentele kwesties als werkloosheid en armoede aanpakken door gezondheidszorg toegankelijk te maken voor de armste vrouwen die het eerste slachtoffer zijn van complicaties die zeer eenvoudig te vermijden zijn.
De situatie wordt nog verergerd door het privatiseringsbeleid van de regering. Momenteel zullen 26 van de grootste regionale ziekenhuizen geprivatiseerd worden. Daarom zet Gabriela haar campagnes voor de goedkeuring van de wet over reproductieve gezondheid voort. Deze wet zou Filipijnse vrouwen toegang verschaffen tot de volledige gezondheidszorg.
Volgens Gabriela is er een directe link tussen de privatisering van de gezondheidszorg en de plotse stijging van moedersterfte tijdens de laatste twee regeringsjaren van president Aquino. Verder wijst Gabriela op het onverantwoorde en ongepaste antwoord van het Ministerie van Gezondheid en lokale eenheden van de regering die willen verbieden dat traditionele vroedvrouwen thuis bevallingen begeleiden bij vrouwen die de hoge gezondheidskosten (en waarvoor ze vaak ver moeten gaan) niet kunnen betalen.
President Aquino en het Ministerie van Gezondheid zijn bezig hun ziekenhuizen te verkopen aan rijke investeerders en verplichten de ziekenhuizen zo om astronomische bedragen aan de moeders aan te rekenen. Bovendien willen ze ook nog eens traditionele vroedvrouwen verbieden hun werk uit te voeren. “Hoe je de situatie ook bekijkt, het komt erop neer dat de staat zijn plicht verzuimt om ervoor te zorgen dat zijn burgers levend en wel zijn”, analyseert onze partner.
De beschuldiging van Gabriela over verwaarlozing van de openbare gezondheid aan het adres van de staat wordt gestaafd door de aankondiging van drastische snoeiingen in het openbare gezondheidsbudget. Minder gezondheidspersoneel betekent een verarming van de gezondheidszorg verbonden aan het geboortecijfer. Dit betekent een doodsveroordeling voor miljoenen vrouwen die amper de arbeidscrisis, de armoede en de stijgende levenskost het hoofd kunnen bieden. De regionale afdeling van Gabriela in Iloilo heeft gemeld dat inspecteurs van het Ministerie van Gezondheid in dorpen controles hebben uitgevoerd. Dit om de traditionele vroedvrouwen, op laste van een boete, te verbieden hun zorgen aan te bieden aan vrouwen die moeten bevallen.
Het Ministerie van Gezondheid zou de privatisering moeten stopzetten als ze daadwerkelijk het millenniumdoel voor de vermindering van moedersterfte wil bereiken. Het Ministerie zou eerder verplegers en vroedvrouwen moeten aannemen, educatie qua moedergezondheid in de gemeenschappen moeten stimuleren en de kennis van de traditionele vroedvrouwen moeten verbeteren zodat zij complicaties tijdens de zwangerschap kunnen voorkomen, aldus onze partner.
Artikel gebaseerd op een artikel verschenen op 11 juli 2012 op Bulatlat.com