Mensapen die spontaan dicht bij mensen komen uit nieuwsgierigheid? Het lijkt misschien een broodjeaapverhaal, maar het is de realiteit in het woud van Nkala in Congo. WWF huist er sinds 2006 met een natuurbehoudproject om bonobo’s te beschermen en de ‘schattige beestjes’ worden er tot in detail bestudeerd!
In het spoor van de… spoorzoekers
Om de bonobo’s te laten wennen aan de aanwezigheid van toeristen, heeft WWF een programma opgezet waarbij de dieren dagelijks worden gevolgd en geobserveerd door spoorzoekers – voormalige boeren die WWF hiervoor heeft opgeleid. De spoorzoekers volgen de bonobo’s elke dag bij hun verplaatsingen, om te zien waar ze hun nesten maken en hoe ze leven.
Wennen aan mensen
De aanwezigheid van de spoorzoekers heeft er na zeven jaar voor gezorgd dat de Congolese bonobo’s steeds minder bang zijn voor mensen. Ze zijn soms zelfs nieuwsgierig om hun minder harige soortgenoten van dichtbij te bekijken. Kunnen we hieruit concluderen dat deze mensapen klaar zijn voor een eerste vorm van ecotoerisme? Het lijkt erop, aldus onze partner van WWF.
Met wie heb ik de eer?
Naast het speurwerk worden er heel wat inspanningen gedaan om de leden van twee groepen bonobo’s te identificeren. Onderzoeksters van de universiteit Jean Monnet in het Franse Saint-Etienne willen de taal van de bonobo’s leren kennen. Daarvoor nemen ze hun kreten op en bestuderen ze elk dier anatomisch en morfologisch tot in detail.
Bonobo’s op de foto
Elk lid van de gevolgde groep bonobo’s krijgt ook een naam. En er wordt een soort robotfoto opgesteld met een beschrijving van de lichaamsvorm, het gezicht, de vacht, de geslachtsorganen en alle kenmerken waardoor het dier bij een visueel contact te identificeren is. Leert men het dier zo in detail kennen, dan gaat men het ook beter begrijpen, doorgronden én beschermen. En was dat nu net niet de missie van WWF? Jawel!
In de ban van deze schattige mensapen?
> Word Ello en steun dit project!